Aktualności

• • Gdy sąsiad lubi zaszaleć
  • 03.07.2014

  • Imprezujący sąsiedzi mogą być prawdziwym utrapieniem, szczególnie gdy oddają się ulubionym rozrywkom w nocy, jeżeli prośby o zachowanie ciszy nie pomagają można zwrócić się o interwencję do policji.

    Zgodnie z art. 51 § 1 Kodeksu wykroczeń: „Kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny”.

    Tego rodzaju wykroczenie jest ścigane z urzędu, co oznacza, że organy ścigania, w razie jego popełnienia mają obowiązek skierować wniosek o ukaranie do sądu grodzkiego, jednak należy pamiętać, że nie chodzi tu o każdy przypadek głośnego zachowania.

    Co z tą ciszą

    Powszechnie przyjmuje się, że cisza nocna zaczyna się o 22-ej wieczorem a kończy o 6-ej rano, jednak brak regulacji, która precyzowałaby tego rodzaju pojęcie a w przepisach mowa jedynie o „porze nocnej”, kiedy to policja nie może, z wyjątkiem szczególnych sytuacji prowadzić czynności dochodzeniowo – śledczych.

    Wykroczenie, o którym mowa w art. 51 kw można popełnić w każdym czasie, również w ciągu dnia, jednak w nocy o wiele łatwiej zakłócić spokój sąsiadom, co zresztą wynika wprost z jego treści, mowa w nim przecież o „spoczynku nocnym”.

    Termin „spoczynku nocnego” nie został uregulowany, jednak przyjmuje się, że chodzi tutaj o uniemożliwienie odpoczęcia w ciszy w porze nocne, tj. w godz. od 22 do 6-ej, przy czym słowo „spoczynek” nie oznacza snu, innymi słowy tego rodzaju zakłócenie nie musi przerywać snu pokrzywdzonego.

    Aby stwierdzić istnienie tego wykroczenia konieczne jest ustalenie, że tego rodzaju skutek jest rzeczywisty a nie potencjalny, innymi słowy musi dotknąć przynajmniej jedną osobę, zatem gdy brak pokrzywdzonych nie może być mowy o jego popełnieniu.

    Tylko wybryk jest karalny

    Art. 51 kw wskazuje, że odpowiedzialność sprawcy uzależnione jest od popełnienia „wybryku”, nie każde zakłócenie ciszy nocnej jest zatem penalizowane.

    Przez „wybryk” przyjmuje się takie zachowanie, które odbiega od norm społecznych powszechnie przyjętych „w określonej sytuacji, że jest to zachowanie się, jakiego w danych okolicznościach czasu, miejsca, otoczenia ze względu na zwykłe normy ludzkiego współżycia nie należało się spodziewać, przy czym naruszenia tych norm nie należy wiązać tylko z obyczajowością, gdyż wybryk może naruszać także powszechnie obowiązujące normy społeczne”. (L. Falandysz, Wykroczenie zakłócenie porządku publicznego. Warszawa 1974).

    Za wybryk nie można zatem uznać krzyku napadniętego sąsiada wołającego o pomoc, czy np. uderzania w kościelne dzwony wzywające na pasterkę wigilijną noc.

    Za libację nawiązka

    Wykroczenie to może mieć postać kwalifikowaną, gdy czyn ma charakter chuligański a sprawca działa pod wpływem alkoholu, w takiej sytuacji sąd może nałożyć dodatkowo nawiązkę, czyli środek karny polegający na obowiązku zapłaty określonej sumy pieniężnej.Jednak w praktyce bardzo trudno odróżnić wybryk od czynu o charakterze chuligańskim, oczywiście o wiele łatwiej ustalić odurzenie alkoholem.

    Cisza nocna a wady budynku

    Coraz częściej zdarza się, że nowo wybudowane budynki są nadmiernie akustyczne, gdy słychać każdy najmniejszy nawet hałas, przesuwanie krzeseł, rozmowy, w takim przypadku jednak nie można wymagać, aby  lokatorzy poszczególnych mieszkań zachowywali w związku z taką jakością bloku jakieś nadzwyczajne środki ostrożności, tak aby z mieszkań nie wydobywały się jakiekolwiek odgłosy (tak Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia XI Wydział Karny w wyroku z dnia 29 maja 2014 roku, sygn. akt: XI W 6370/13). 
    
    [źródło: Portal Informacyjny Zarządca]